پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اتحادیه اروپا از تحریم رئیس جمهور بلاروس به همراه ۱۴ مقام دیگر به اتهام دست داشتن در سرکوب معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در این کشور خبر داد.

آندری ۳۳ساله یکی از معترضانی که روزهاست خیابان‌های مینسک را رها نکرده‌اند در مصاحبه با بی‌بی‌سی می‌گوید: «برای اولین بار است که می‌توانم در زندگی‌ام آزادی را نفس بکشم.» این حس مشترک بسیاری از معترضان به انتخابات بلاروس است. آنها معتقدند پس از ۲۶ سال حکومت لوکاشنکو بر این کشور تغییر در راه است.

اعتراض‌های گسترده، به لحاظ تعداد و گستره جغرافیایی در حال افزایش‌ هستند. داده‌های بسیاری نشان از افزایش سریع اعتراضات در سال‌های 2011 تا 2012 و سپس در 2015 تا 2016 داشت. در سال 2016، اعتراضات جدیدی در ارمنستان، جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، اندونزی، عراق، قزاقستان، مولداوی، تایلند، یمن و زیمباوه آغاز شدند و در سال 2017 نیز آرژانتین، بلاروس، اتیوپی، گامبیا، مجارستان، کره، قرقیزستان، مکزیک، مراکش، پاراگوئه، رومانی، روسیه، ونزوئلا و ایران شاهد اعتراضات مردمی بود. انقلاب‌های توییتری یا آنچه «جنبش‌های بدون رهبر» می‌نامیم، امروز همگام با ظهور «عصر خشم» به دریافتی عمیق‌تر از اهداف این اعتراضات، اشکال و تأثیرات آن‌ها نیاز دارد.